● خروپف چگونه تظاهر می‌کند؟

خروپف به صورت صداهایی کلفت و خشن و نامنظم با درجات گوناگونی از شدت، فرکانس و طنین موقع خواب شنیده میشود.

همانگونه که گفته شد در بیشتر موارد خرخر پدیده ایی گهگاهی و بدون خطر است ولی در نکته‌های زیر لازم است به دکتر مراجعه کرد:

وقتیکه با یک فرد خروپف کننده زندگی میکنید و متوجه می‌شوید که خروپف او خیلی بلند است و در فواصل آن مرحله هایی از قطع کامل دم و بازدم بوجود می‌آید چنین فردی احتمال دارد گرفتار قطع دم و بازدم انسدادی موقع خواب باشد که یک پیامد وخیم تنفسی است.

چنانچه بعد از خروپف شبانه در طی روز خواب آلوده و خسته باشید، امکان دارد همانگونه که در بالا گفته شد هنگام خرخر کردن به دلیل قطع دم و بازدم از رسیدن اکسیژن لازم به جسم محروم شده باشید.

چنانچه در موقعیت‌های ناپسند به عنوان مثال در طول یا هنگام رانندگی ناگهان به خواب می‌روید.

محتمل است به دلیل قطع دم و بازدم انسدادی هنگام خروپف کردن در شب‌ها خوابتان سبک و قطعه قطعه شده باشد و کم خوابی سبب این حملات خواب شده باشد.

البته این حالت محتمل است به دلیل بیماری نارکولپسی (حملات خواب) هم اتفاق بیوفتد.

اشخاصی که خروپف میکنند امکان دارد یکی از گرفتاریهای زمینه‌ای زیر را داشته باشند:

قدرت انقباضی پایین ماهیچه‌ها در زبان و گلو: هنگامیکه ماهیچه‌ها در اثر استفاده از الکل یا خواب آورها بیشتر از اندازه شل شده باشند زبان به عقب و درون راه هوا می‌افتد یا اینکه ماهیچه‌های حلق از اطراف به درون راه هوایی کشیده می‌شوند.

این شرایط هم چنین میتواند در طول خواب ژرف نیز اتفاق بیوفتد.

بزرگی بیشتر از اندازه بافت گلو: کودکان با لوزه‌های بزرگ بیشتر خروپف میکنند.

افراد دارای وزن بسیار بالا نیز دارای بافت گردنی حجیمی هستند.

کیستها یا تومورها همچنین میتوانند سبب بافت گردن حجیم بشوند، ولی نادر هستند.

کام نرم طویل و یا زبان کوچک: وجود یک کام طویل سبب باریکی سوراخ بینی به حلق میشود.

بافت کامی که آویزان می‌باشد همانند یک دریچه لرزشی پرسروصدا در طول تنفسی آرام عمل میکند.

در صورت وجود زبان کوچک طویل مشکلات بیشتری ایجاد میشود.

روش‌های هوای بینی مسدود شده: در یک بینی گرفته یا کیپ شده برای کشیدن هوا به درون احتیاج به سعی بیشتری می‌باشد.

این حالت یک مکش شدید در حلق ایجاد میکند و بافت نرم حلق را به هم می‌چسباند و سبب خروپف میشود.

بنابراین خروپف بیشتر تنها در زمان فصل تب یونجه یا سرماخوردگی یا عفونت سینوسی رخ میدهد.

هم چنین بدشکلی بینی یا دیواره بینی از قبیل انحراف تیغه بینی (تغییر شکل دیواره‌ای که یک سوراخ بینی را از دیگری جدا می‌کند) میتواند باعث چنین انسدادی بشود.

● آیا خروپف کردن زیان آور است؟

از نظر اجتماعی بلی! هنگامیکه خروپف کردن موضوعی برای تمسخر فرد شده و سبب بی خوابی شبانه و رنجش دیگران میشود زیانبار است.

از نظر پزشکی بلی! الگوهای خواب را دچار اختلال میکند و فرد خروپف کننده را از استراحت مناسب محروم می‌سازد.

هنگامیکه خروپف کردن شدید می‌باشد میتواند باعث مشکلات درازمدت و زیان آور سلامتی مانند وقفه دم و بازدم انسدادی در موقع خواب شود.

● وقفه تنفسی در موقع خواب

هنگامیکه در طول خروپف کردن بلند بطور مکرر دم و بازدم قطع میشود به آن وقفه دم و بازدم انسدادی در موقع خواب گفته میشود.

موارد شدید هر یک بیش از ده ثانیه طول کشیده و در هر ساعت بیشتر از هفت بار رخ می‌دهند.

بیماران گرفتار وقفه دم و بازدم امکان دارد هر شب سی تا ۳۰۰ بار چنین وضعیتی را تجربه نمایند.

این شرایط میزان اکسیژن گلبول‌های قرمز خون را کاسته و سبب پیدایش چالش در کارکرد قلب میشود.

اثر فوری وقفه تنفسی خواب این است که خروپف کننده خواب سبکی خواهد داشت و ماهیچه‌های خود را محکم نگه میدارد تا هوا به شش‌ها جریان داشته باشد.

بدلیل اینکه خروپف کننده قادر نیست بخوبی استراحت نماید، امکان دارد در طی روز خواب آلود باشد که انجام کار او مختل میشود و او در موقع رانندگی یا بکارگیری تجهیزات صنعتی در ریسک خطر می‌باشد.

چنانچه این مشکل سالهای زیادی ادامه یابد، امکان دارد فشار خون بالا و بزرگی حجم قلب اتفاق بیوفتد.

● آیا خروپف کردن شدید درمانپذیر است؟

افرادی که شدید خروپف میکنند کسانی هستند که در هر حالتی خروپف کرده یا مزاحم خانواده هایشان هستند.

این اشخاص باید معاینه پزشکی شوند تا یقین حاصل شود که وقفه دم و بازدم موقع خواب وجود ندارد.

در این زمینه یک متخصص گوش و حلق و بینی معاینه کاملی از بینی، دهان، حلق، سقف دهان (کام) و گردن انجام خواهد داد.

برای گزینش شدت خطر خروپف و اینکه چه تأثیراتی در سلامتی فرد دارند امکان دارد انجام مطالعه خواب در محل آزمایشگاه لازم باشد.

● بهبود خروپف

بهبود بستگی به تشخیص دارد.

معاینه معلوم خواهد کرد که آیا خروپف به علت حساسیت، عفونت، تغییر شکل بینی، یا لوزه‌های (حلقی و کامی) می‌باشد.

خروپف کردن یا وقفه دم و بازدم انسدادی در موقع خواب محتمل است به درمانهای مختلف کنونی توصیه شده توسط بخش زیادی از جراحان گوش و حلق و بینی – سر و گردن جواب دهند:

چنانچه جراحی خیلی پرخطر بوده و یا مورد قبول فرد بیمار نباشد امکان دارد فرد بیمار هر شب با یک ماسک بینی بخوابد که فشار هوا را به درون حلق وارد میکند.

این حالت «فشار مثبت یکسره راه هوایی» نامیده میشود.

خروپف مزمن کودک بایست از دید مشکلات لوزه‌های (حلقی و کامی) مورد بررسی قرار گیرد.

امکان دارد برای برگشت کودک به سلامتی کامل برداشتن لوزه‌ها واجب و ضروری باشد.

● خوددرمانی در خروپف کننده‌های پایین

بزرگسالانی که از خروپف اندک یا گاه و بی گاه رنج میبرند باید از نکات درمانی زیر پیروی کنند:

سبک زندگی ورزشی و تندرست و سالم داشته باشید تا قدرت انقباضی ماهیچه هایتان بالاتر رفته و وزنتان کاسته شود.

پیش از خوابیدن از مصرف آرام بخشها، قرصهای خواب آور و آنتی هیستامینها امتناع کنید.

دست کم چهارساعت پیش از استراحت (در حالت بلند کش) از الکل و سه ساعت پیش از غذای سنگین امتناع کنید.

الگوهای منظم خواب داشته باشید.

به جای خوابیدن به پشت، به پهلوهای خود بخوابید.

زیرسرخود را چهار اینچ (حدود ۱۰ سانتیمتر) بالاتر از تخت بگذارید.

به یاد داشته باشد که خروپف یعنی انسداد دم و بازدم و انسداد می‌تواند خطرساز باشد که آن نه جالب است و نه ناامید کننده.

● چگونه میشود از خروپف جلوگیری کرد؟

با انجام اقدامات زیر شاید قادر باشید از بوجود آمدن خروپف جلوگیری کنید:

کم کردن وزن را درنظر قرار دهید: بیشتر اشخاصی که خرخر میکنند مازاد و اضافه وزن دارند.

اثبات شده است کم کردن وزن حتی به میزان سه تا ۴ کیلوگرم می‌تواند دستکم سبب کاهش خرخر شود.

از خوردن خوراکی‌های سنگین و مصرف مشروب و فرآورده‌های الکلی پرهیز کنید: آشامیدن الکل یا غذا خوردن به میزان فراوان در شب سبب شل شدن عضلات مجاری هوایی و بالارفتن احتمال خرخر میشود.

سیگار را ترک کنید: کشیدن سیگار سبب پرخونی مخاط بینی و شش‌ها میشود و با انسداد نسبی این مجاری خرخر بوجود می‌آورد.

به پهلو بخوابید: انسانهایی که به خرخر شدید گرفتارند.

در هر وضعیتی که بخوابند خرخر می‌کنند؛ ولی بغیر از این دسته اشخاص، بطور معمول خرخر هنگام خوابیدن به پشت بوجود می‌آید و با خوابیدن به پهلو، خرخر فروکش میکند.

یک راه برای آن که در طی شب به پهلو بخوابید آن است که در پشت لباس خواب خود یک جیب بدوزید و بدنی دشوار به عنوان مثال یک توپ تنیس را در آن بگذارید بدین گونه خوابیدن روی پشت آزارنده میشود و به خوابیدن به روی پهلو عادت میکنید.

بدون بالش بخوابید: بالش‌ها علی الخصوص بالش‌های خیلی نرم سبب خم برداشتن گردن و بنابراین بسته شدن مجراهای هوایی و خرخر می‌شوند.

● تشخیص دلیل خروپف

هنگام مراجعه به دکتر متخصص او از شما در زمینه آلرژی، عادت خوراک خوردن، دواهایی که مصرف میکنید و پیشینه استفاده از سیگارت یا الکل پرسش خواهد کرد.

در حالتی که هیچکدام از موردهای بالا در ایجاد خرخر در شما مسئول نباشند، دکتر متخصص حلق و مجاری بینی شما را معاینه خواهد کرد تا ببیند آیا اشکال در ساختمان آن‌ها سبب تنگی مسیری عبور هوا و خرخر شده است یا نه.

در حالتی که دکتر متخصص مشکوک شود که شما هنگام خرخر کردن شبانه گرفتار قطع دم و بازدم انسدادی هم می‌شوید شاید از فردی که با شما زندگی میکند بخواهد که الگوهای خواب شما را در طی شب یادداشت کند یا اینکه در صورت در دسترس بودن شما را به یک لابراتوار خواب بفرستد تا یک وارسی و تحقیق نظارت خواب روی شما انجام پذیرد تا معلوم شود چه هنگامی و چندبار هنگام خواب گرفتار قطع دم و بازدم می‌شوید.

● روش هایی برای علاج خروپوف

شیوه‌ها، داروها، اعمال جراحی و تمرین‌های گوناگونی برای علاج خرخر توصیه شده است، ولی در بیشتر موارد با انجام تغییرات ساده‌ای در سبک و شیوه زندگی خود میتوانید از شر خر وپوف خلاص شوید:

الکل مصرف ننمایید.

از مصرف داروهای تسلی بخش و آنتی هیستامین (به خصوص هنگام خواب) پرهیز کنید.

چنانچه مازاد و اضافه وزن دارید با ورزش کردن وزنتان را کمتر کنید.

چنانچه دچار آلرژی هستید، موادی را که به آن‌ها آلرژی دارید از محل خواب خود بزدایید.

به عنوان مثال حیوان خانگی تان را از اتاق خواب خارج کنید یا ملحفه‌های خود را مرتباً بشویید تا حشرات میکروسکوپی بنام هیره‌ها (مایت‌ها) که یکی از عوامل رایج آلرژی هستند از اونها زدوده شوند.

به پهلو بخوابید.

چنانچه هوای اتاق خشک است، از یک سیستم آبرسان و رطوبت دهنده هوا بهره جویی کنید.

در دراگ استورها و داروخانه لوازم مختلف یاری به خواب هستند که به شما کمک میکنند روی پهلو بخوابید.

هم چنین وسائلی برای گشاد کردن مجاری بینی در بازار موجود است که به افرادیکه گرفتار احتقان و پرخونی بینی یا انحراف تیغه بینی هستند یاری می‌کند.

در حالتی که به دلیل ناهنجاری فک یا دهان، دم و بازدم شما از راه بینی با اشکال صورت میگیرد، متخصص دهان ودندان تان محتمل است با تجویز یک پروتز دهانی قادر باشد این مسأله را حل کند در حالتی که مازاد بر خرخر قطع دم و بازدم هم در شما بوجود می‌آید، پزشکتان امکان دارد روش‌های زیر را توصیه کند:

کاهش وزن در حالتی که چاق باشید.

بکارگیری فشار یکسره مثبت روش‌های هوایی: (CPAP) در این روش از ابزاری استفاده میشود که اکسیژن را زیر فشار وارد بینی شما میکند و مجاری هوایی را که رویهم خوابیده اند باز میکند.

درمان جراحی برای آپنه خواب

خروپف بیش از حد می تواند یک خطر سلامتی بسیار جدی باشد.

تنفس پر سر و صدا و وقفه های مکرر تنفس مانند در طول شب می تواند نشانه ای از آپنه انسدادی خواب باشد. در واقع حدود 60 درصد افرادی که خروپف می کنند دچار آپنه انسدادی خواب هستند.

آپنه خواب اختلالی است که اگر بدون درمان باقی بماند، احتمال شیوع مشکلات قلبی، دیابت ،سکته مغزی ، فشار خون و موارد دیگر را افزایش می دهد.

خط اول درمان آپنه خواب شامل تغییر سبک زندگی مانند کاهش وزن، تغییر وضعیت خواب  از خوابیده به پشت به پهلو و استفاده از دستگاه کمک تنفسی یا همان CPAP است که راه های هوایی را برای کاهش خروپف باز می کند.
اگر این روشها موثر نباشند، گزینه جراحی ممکن است کمک کننده باشد.

انواع مختلفی از جراحی های ارائه شده برای درمان آپنه انسدادی خواب وجود دارد:

– uvulopalatopharyngoplasty (uppp)،

جراحی بینی

جراحی maxillomandibular

اوولوپالاتوفارینژوپلاستی uvulopalatopharyngoplasty

این جراحی به عنوان شناخته شده ترین عمل جراحی آپنه خواب است و شامل برشی است که در پشت سقف دهان داده می شود تا عرض راه هوایی را افزایش دهد.
در این نوع جراحی در برخی افراد ممکن است لوزه ها و یوولا نیز برداشته شوند.
گلودرد در دو هفته اول پس از جراحی رایج است، داروهای ضد التهابی و ضد درد می تواند به کاهش ناراحتی پس از جراحی کمک کند و بیشتر افراد فقط پس از یک هفته به کار خود برمی گردند.

جراحی بینی

صاف کردن سپتوم میانی بینی با عمل جراحی سپتوپلاستی ممکن است با بهبود تنفس در طول شب (و همچنین در طول روز) خروپف را کاهش دهد.

جراحی ماگزیلوماندیبولار

این جراحی به عنوان موثرترین گزینه جراحی برای درمان آپنه انسدادی خواب شناخته شده است.
همچنین این روش جراحی با بیشترین عوارض همراه است .این جراحی شامل شکستن و تنظیم مجدد استخوان های فک می شود.
در طی عمل جراحی پزشکان فک بالا و پایین را به سمت جلو حرکت می دهند تا فضای گلو را بزرگتر کنند و احتمال بروز اختلالات تنفسی را کاهش دهند.

پزشکان معمولا توصیه می کنند که بیماران از روش های غیرتهاجمی مانند CPAP و تغییر  در شیوه زندگی استفاده نمایند.

اگر شما همه گزینه های غیرجراحی را تجربه کرده اید و موفق نشده اید، با پزشک متخصص اختلالات خواب درباره مداخلات جراحی صحبت کنید.