دوز مجاز داروی دیازپام

دیازپام که با نام عمومی والیوم نیز شناخته می شود، جهت درمان اضطراب، ترک مصرف الکل و تشنج مورد استفاده قرار می گیرد. از این دارو همچنین برای از بین بردن اسپاسم عضلانی و به عنوان آرامبخش پیش از اعمال جراحی نیز استفاده می شود. عملکرد این دارو، آرام کردن مغز و اعصاب است. دیازپام متعلق به یک رده دارویی با نام بنزودیازپین می باشد.

دوز مجاز دیازپام به وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما بستگی دارد.

دیازپام از دوز 1 میلی تا نهایتا دوز 10 میلی تجویز میشود البته دیازپام در دوزهای بالا مثلا دیازپام 5 و دیازپام 10 فقط در افراد و شرایط خاص و تحت نظر پزشک متخصص تجویز می شوند.

میزان مصرف این دارو را افزایش ندهید یا آن را برای مدت زمان بیشتری از مدت تجویز شده مصرف نکنید. این کار وضعیت تان را سریع تر بهبود نمی بخشد و همچنین خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد.

دوز مجاز دیازپام بر اساس نوع بیماری

نحوه مصرف قرص دیازپام

دیازپام دارویی مسکن و خواب ‌آور است که در رده درمانی بنزودیازپین‌ های طولانی اثر قرار می ‌گیرد و متابولیت های کبدی آن نیز فعال هستند. دیازپام برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز می ‌شود. این دارو همچنین به‌ عنوان ضد تشنج و شل‌ کننده ماهیچه اسکلتی، درمان انقباض عضلانی و تشنج (تب و تشنج در کودکان یا حمله صرع) نیز استفاده می ‌شود.

پیش از شروع مصرف این دارو، اطلاعات مندرج در برگه دارو را مطالعه کرده و چنانچه سوالی دارید، آن را با پزشک یا داروساز خود مطرح سازید. دوز مجاز دیازپام را پزشک به شما خواهد گفت.

این دارو را به صورت خوراکی، به همراه غذا یا بدون آن و طبق دستورات پزشک مصرف کنید. اگر از شکل مایع این دارو استفاده می کنید، مقدار آن را با استفاده از ابزار خاص اندازه گیری یا قاشق به دقت اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است اندازه مناسبی نداشته باشد.

اگر از محلول متمرکز استفاده می کنید، از قطره چکان تعبیه شده استفاده کنید و دوز اندازه گیری را با مقدار کمی مواد مایع یا یک ماده غذایی نرم (مانند پوره سیب درختی، پودینگ) مخلوط کنید. بلافاصله همه مخلوط را میل کنید. مخلوط را برای مصرف بعدی نگهداری نکنید.

از متوقف ساختن ناگهانی این دارو خودداری کنید. توقف ناگهانی دارو ممکن است وضعیت تان را بدتر کند. همچنین ممکن است نشانه هایی از جمله لرزش، کرامپ معده یا عضلات، استفراغ، تعریق زیاد، اضطراب، بی قراری و تشنج را تجربه کنید. جهت کاهش این عوارض جانبی، میزان مصرف باید به تدریج کاهش یابد. در صورت تجربه علائم جدید یا بدتر علائم ذکر شده، فورا مراتب را به پزشک گزارش دهید.

در صورتی که این دارو برای مدت طولانی مورد استفاده قرار می گیرد، ممکن است دیگر به خوبی عمل نکند. اگر عملکرد این دارو خنثی شده است، با پزشک خود مشورت کنید.

اگر چه این دارو به بسیاری از افراد کمک می کند، اما در برخی موارد منجر به اعتیاد می شود. در صورت اختلال سوء مصرف مواد (مانند مصرف بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر یا الکل)، ممکن است این خطر افزایش یابد. برای کاهش خطر ابتلا به اعتیاد، این دارو را دقیقا طبق دستور تجویز شده از سوی پزشک، مصرف کنید. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید.

در صورت استفاده از این دارو، از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت اجتناب کنید، مگر این که پزشک یا داروساز صلاح دیده باشد که می توانید این کار را با خیال آسوده انجام دهید. گریپ فروت می تواند احتمال بروز عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

جهت بهره مندی هر چه بیشتر از مزایای این دارو باید آن را به طور مرتب استفاده کنید. برای کمک به یاد آوری زمان مصرف این دارو، هر روز آن را در زمان معینی مصرف کنید.

چنانچه وضعیت تان بهبود نیافت یا بدتر شد، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی قرص دیازپام

در طول مصرف این دارو، خواب آلودگی، سرگیجه، خستگی، تاری دید و یا نا پایداری ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشت یا بدتر شد، به سرعت به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک این گونه صلاح دیده که مزایای مصرف این دارو بر عوارض جانبی آن مقدم تر است. بسیاری از افرادی که این دارو را مصرف کرده اند، عوارض جانبی جدی گزارش نداده اند.

اگر هر یک از این عوارض جانبی جدی را دارید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید: نوسانات ذهنی یا خلقی (مانند مشکلات حافظه، تحریک پذیری، توهم، گیجی، بی قراری، افسردگی)، مشکل در صحبت کردن و راه رفتن، ضعف عضلانی، لرزش (ترمور)، مشکلات ادراری، زرد شدن چشم یا پوست، علائم عفونت (مانند گلو دردی که از بین نمی رود، تب و لرز).

چنانچه این عوارض جانبی بسیار جدی را تجربه کردید، به فوریت های پزشکی مراجعه کنید: تنفس آهسته و کم عمق.

احتمال بروز واکنش های آلرژیک به این دارو بسیار کم است، اما در صورت بروز باید حتما به دنبال فوریت های پزشکی باشید. علائم واکنش های آلرژیک عبارتند از: خارش، بثورات پوستی، تورم (به ویژه بر روی صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید، تنفس سخت و مشکل شدید.

در اینجا فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی استفاده از قرص دیازپام عنوان نشده است. در صورتی که متوجه علائمی دیگری شدید که در این مطلب قید نشده، آن را نیز با داروساز یا پزشک خود در میان بگذارید.

احتیاطات مصرف قرص دیازپام

در صورتی که حساسیت دارویی دارید، پیش از مصرف قرص دیازپام، موضوع را با داروساز یا پزشک مربوطه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی ترکیبات غیر فعالی باشد که در شما ایجاد حساسیت یا سایر مشکلات کند. در این خصوص می توانید با یک پزشک داروساز مشورت کنید.

قبل از مصرف این دارو، همه سوابق پزشکی تان را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید؛ به ویژه: یک بیماری خاص عضلانی (میاستنی گراویس)، مشکلات ریوی یا تنفسی (مانند COPD، آپنه خواب)، اختلالات روانی یا خلقی (مانند افسردگی، افکار خودکشی، روانپزشکی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال سوء مصرف مواد (مانند مصرف بیش از حد مواد مخدر یا الکل)، گلوکوم، بیماری کبد، بیماری کلیوی.

دیازپام ممکن است سبب ایجاد خواب آلودگی در شما گردد. مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند به خواب آلودگی تان بیفزاید. در طول مصرف این دارو از رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین اجتناب کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. در صورتی که به مصرف ماری جوانا وابسته هستید، پزشک را مطلع سازید.

برخی از داروها در شکل مایع ممکن است محتوی الکل باشند. در خصوص استفاده از این محصول با خیالی راحت، از پزشک یا داروساز خود مشورت بگیرید.

قبل از انجام هر گونه جراحی، مصرف این دارو و سایر داروها (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به جراح یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

در برخی از کودکان ممکن است اثرات آرام بخش این دارو معکوس عمل کند و منجر به بروز نوسانات خلقی یا روانی مانند بی قراری، تحریک پذیری و توهم شود.

افراد سالمند ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو بیشتر حساس باشند، به ویژه خواب آلودگی، از دست دادن تعادل. این عوارض می تواند خطر زمین خوردن را در آن ها افزایش دهد. در برخی از سالمندان نیز دیازپام ممکن است به جای اثر آرام بخش، اثر متفاوتی داشته باشد و موجب نوسانات خلقی یا روانی مانند بی قراری، تحریک پذیری و توهم در آن ها شود.

مصرف این دارو در دوران بارداری به هیچ وجه توصیه نمی شود. زیرا ممکن است به جنین آسیب وارد سازد. چنانچه باردار هستید یا تصور می کنید باردار شده اید با پزشک تان مشورت کنید.

از آن جایی که ممکن است استفاده از دیازپام در دوران شیردهی سبب انتقال دارو به شیرتان شود نیز قبل از مصرف آن با پزشک تان مشورت کنید.

تداخلات دارویی دیازپام: چرا اهمیت دارند؟

تداخلات دارویی می‌توانند عملکرد داروی مصرفی شما را تغییر دهند و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. دیازپام، که یک داروی آرام‌بخش و ضد اضطراب است، نیز از این قاعده مستثنی نیست. برای استفاده ایمن و مؤثر از دیازپام، لازم است که بخش نحوه مصرف و تداخلات دارویی را به دقت مطالعه کنید(منبع).

داروهایی که با دیازپام تداخل دارند

برخی از داروهایی که ممکن است با دیازپام تداخل داشته باشند عبارتند از:

• کلوزاپین: این دارو ممکن است خواب‌آلودگی و مشکلات تنفسی را افزایش دهد.
• فلووکسامین: می‌تواند سطح دیازپام در خون را افزایش داده و خطر عوارض جانبی را بیشتر کند.
• ارلیستات: ممکن است جذب دیازپام را کاهش دهد.
• سدیم اکسیبات: ترکیب این دارو با دیازپام می‌تواند خطر خواب‌آلودگی شدید و مشکلات تنفسی را افزایش دهد.

داروهای خواب‌آور و آرام‌بخش

مصرف دیازپام با داروهای دیگری که موجب خواب‌آلودگی یا مشکلات تنفسی می‌شوند، می‌تواند خطرات جدی به همراه داشته باشد. این داروها شامل:

• مسکن‌های مخدر و داروهای ضد سرفه: مانند کدئین و هیدروکودون
• الکل و ماری جوانا: مصرف همزمان با دیازپام می‌تواند اثرات آرام‌بخشی را تشدید کند.
• سایر داروهای خواب‌آور و ضد اضطراب: مانند آلپرازولام، لورازپام و زولپیدم
• شل‌کننده‌های عضلانی: مانند کاریسوپلودول و سیکلوبنزاپرین
• آنتی‌هیستامین‌ها: مانند سیتریزین و دیفن‌هیدرامین

نکات مهم برای جلوگیری از تداخلات دارویی

• مشاوره با پزشک و داروساز: قبل از شروع، متوقف کردن یا تغییر دوز داروها، حتماً با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
• بررسی برچسب داروها: برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید، زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل‌دهنده‌ای باشند که موجب خواب‌آلودگی شوند.
• اطلاع‌رسانی به پزشک: در صورت مصرف هر گونه دارو، ویتامین، مکمل یا محصولات گیاهی، حتماً پزشک خود را مطلع سازید.

تأثیر دیازپام بر نتایج آزمایشگاهی

مصرف دیازپام می‌تواند نتایج برخی از تست‌های آزمایشگاهی را تحت تأثیر قرار دهد، مانند میزان اسیدهای خاص در ادرار. بنابراین، پرسنل آزمایشگاهی و پزشکان خود را نسبت به مصرف این دارو مطلع سازید.

توجه، توجه، توجه!

مصرف دیازپام را به سایرین توصیه نکنید. اینکار برخلاف قانون و اخلاق است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی لازم باشد. برای جزئیات بیشتر درباره این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

دوست عزیز، فراموش نکنید که بهترین، موثرترین و موفق ترین راه درمان بی خوابی، مراجعه به یک کلینیک خواب معتبر و نزد یک متخصص اختلالات خواب است. چنانچه به طور مداوم از مشکل بی خوابی رنج می برید و این موضوع بر کیفیت زندگی تان تاثیر گذاشته است، می توانید همین امروز با کلینیک خواب ما نیز تماس حاصل نمایید.